Skip to main content

क्षमावणी पर्व-पूजा || KSHAMAVANI PARV-POOJA

क्षमावणी पर्व-पूजा
कविश्री मल्ल
(पूजन विधि निर्देश)

(छप्पय छन्द)

अंग-क्षमा जिन-धर्म तनों दृढ़-मूल बखानो |
सम्यक्-रतन संभाल हृदय में निश्चय जानो ||
तज मिथ्या-विषमूल और चित निर्मल ठानो |
जिनधर्मी सों प्रीति करो सब-पातक भानो ||
रत्नत्रय गह भविक-जन, जिन-आज्ञा सम चालिए |
निश्चय कर आराधना, कर्मराशि को जालिये ||
ॐ ह्रीं श्री सम्यग्दर्शन-सम्यग्ज्ञान-सम्यक्चारित्ररूप-रत्नत्रय! अत्र अवतर अवतर संवौषट्!(आह्वाननम्)
ॐ ह्रीं श्री सम्यग्दर्शन-सम्यग्ज्ञान-सम्यक्चारित्ररूप-रत्नत्रय! अत्र तिष्ठ तिष्ठ ठ: ठ:! (स्थापनम्)।
ॐ ह्रीं श्री सम्यग्दर्शन-सम्यग्ज्ञान-सम्यक्चारित्ररूप-रत्नत्रय! अत्र मम सन्निहितो भव भव वषट्! (सन्निधिकरणम्)।

नीर सुगन्ध सुहावनो, पदम-द्रह को लाय |
जन्म-रोग निरवारिये, सम्यक्-रत्न लहाय ||
क्षमा गहो उर जीवड़ा, जिनवर-वचन गहाय | क्षमा गहो….||
ॐ ह्रीं श्री निशंकितांगाय नम:, निकांक्षितांगाय नम:, निर्विचिकित्सांगाय नम:, निर्मूढ़तायै नम:, उपगूहनांगाय नम:, स्थितिकरणांगाय नम:, वात्सल्यांगाय नम:, प्रभावनांगाय नम:, व्यंजनव्यंजिताय नम:,अर्थसमग्रयाय नम:, तदुभय- समग्रयाय नम:, कालाध्ययनाय नम:, उपध्यानोपन्हिताय नम:, विनयलब्धि -सहिताय नम:, गुरुवादापन्हवाय नम:, बहुमानोन्मानाय नम:, अहिंसाव्रताय नम:, सत्यव्रताय नम:, अचौर्यव्रताय नम:, ब्रह्मचर्यव्रताय नम:, अपरिग्रहव्रताय नम:, मनोगुप्त्यै नम:, वचनगुप्त्यै नम:, कायगुप्त्यै नम:, ईर्यासमित्यै नम:, भाषासमित्यै नम:, एषणासमित्यै नम:, आदाननिक्षेपणसमित्यै नम:, प्रतिष्ठापनासमित्यै नम: जन्म-जरा-मृत्यु-विनाशनाय जलं निर्वपामीति स्वाहा ।१।

केसर चंदन लीजिये, संग-कपूर घसाय |
अलि पंकति आवत घनी, वास सुगंध सुहाय ||
क्षमा गहो उर जीवड़ा, जिनवर-वचन गहाय | क्षमा गहो….||
ॐ ह्रीं श्री अष्टांगसम्यग्दर्शन- अष्टांगसम्यग्ज्ञान-त्रयोदशविध-सम्यक्चारित्रेभ्यो संसारताप-विनाशनाय चंदनं निर्वपामीति स्वाहा ।२।

शालि अखंडित लीजिए, कंचन-थाल भराय |
जिनपद पूजूं भाव सों, अक्षय पद को पाय ||
क्षमा गहो उर जीवड़ा, जिनवर-वचन गहाय | क्षमा गहो……||
ॐ ह्रीं श्री अष्टांगसम्यग्दर्शन- अष्टांगगसम्यग्ज्ञान-त्रयोदशविध-सम्यक्चारित्रेभ्यो अक्षयपद-प्राप्तये अक्षतान् निर्वपामीति स्वाहा ।३।

पारिजात अरु केतकी, पहुप सुगन्ध गुलाब |
श्रीजिन-चरण सरोज कूँ, पूज हरष चित-चाव ||
क्षमा गहो उर जीवड़ा, जिनवर-वचन गहाय | क्षमा गहो…….||
ॐ ह्रीं श्री अष्टांगसम्यग्दर्शन-अष्टांगसम्यग्ज्ञान-त्रयोदशविध-सम्यक्चारित्रेभ्यो कामबाण- विध्वंसनाय पुष्पं निर्वपामीति स्वाहा ।४।

शक्कर घृत सुरभी तनों, व्यंजन षट्-रस-स्वाद |
जिनके निकट चढ़ाय कर, हिरदे धरि आह्लाद ||
क्षमा गहो उर जीवड़ा, जिनवर-वचन गहाय | क्षमा गहो……..||
ॐ ह्रीं श्री अष्टांगसम्यग्दर्शन-अष्टांगसम्यग्ज्ञान-त्रयोदशविध-सम्यक्चारित्रेभ्यो क्षुधारोग-विनाशनाय नैवेद्यं निर्वपामीति स्वाहा ।५।

हाटकमय दीपक रचो, बाति कपूर सुधार |
शोधित घृत कर पूजिये, मोह-तिमिर निरवार ||
क्षमा गहो उर जीवड़ा, जिनवर-वचन गहाय | क्षमा गहो…….||
ॐ ह्रीं श्री अष्टांगसम्यग्दर्शन-अष्टांगसम्यग्ज्ञान-त्रयोदशविध्-सम्यक्चारित्रेभ्यो मोहांधकार-विनाशनाय दीपं निर्वपामीति स्वाहा ।६।

कृष्णागर करपूर हो, अथवा दशविध जान |
जिन-चरणन ढिंग खेइये, अष्ट-करम की हान ||
क्षमा गहो उर जीवड़ा, जिनवर-वचन गहाय | क्षमा गहो……..||
ॐ ह्रीं श्री अष्टांगसम्यग्दर्शन-अष्टांगसम्यग्ज्ञान-त्रयोदशविध्-सम्यक्चारित्रेभ्यो अष्टकर्म-दहनाय धूपं निर्वपामीति स्वाहा ।७।

केला अम्ब अनार फल, नारिकेल ले दाख |
अग्र धरूं जिनपद तने, मोक्ष होय जिन भाख ||
क्षमा गहो उर जीवड़ा, जिनवर-वचन गहाय | क्षमा गहो………||
ॐ ह्रीं श्री अष्टांगसम्यग्दर्शन-अष्टांगसम्यग्ज्ञान-त्रयोदशविध-सम्यक्चारित्रेभ्यो मोक्षफल-प्राप्तये फलं निर्वपामीति स्वाहा ।८।

जल-फल आदि मिलायके, अरघ करो हरषाय |
दु:ख-जलांजलि दीजिए, श्रीजिन होय सहाय ||
क्षमा गहो उर जीवड़ा, जिनवर-वचन गहाय |
ॐ ह्रीं श्री अष्टांगसम्यग्दर्शन-अष्टांगसम्यग्ज्ञान-त्रायोदशविध्-सम्यक्चारित्रोभ्यो अनर्घ्यपद-प्राप्तये अर्घ्यं निर्वपामीति स्वाहा ।९।

जयमाला

(दोहा)

उनतिस-अंग की आरती, सुनो भविक चित लाय |
मन वच तन सरधा करो, उत्तम नर-भव पाय ||१||
(चौपाई छन्द)

जैनधर्म में शंक न आने, सो नि:शंकित गुण चित ठाने |
जप तप का फल वाँछे नाहीं, नि:कांक्षित गुण हो जिस माँहीं ||२||
पर को देखि गिलान न आने, सो तीजा सम्यक् गुण ठाने |
आन देव को रंच न माने, सो निर्मूढ़ता गुण पहिचाने ||३||

पर को औगुण देख जु ढाँके, सो उपगूहन श्रीजिन भाखे |
जैनधर्म तें डिगता देखे, थापे बहुरि थितिकर लेखे ||४||

जिन-धर्मी सों प्रीति निबहिये, गऊ-बच्छावत् वच्छल कहिये |
ज्यों त्यों जैन-उद्योत बढ़ावे, सो प्रभावना-अंग कहावे ||५||

अष्ट-अंग यह पाले जोई, सम्यग्दृष्टि कहिये सोई |
अब गुण-आठ ज्ञान के कहिये, भाखे श्रीजिन मन में गहिये ||६||

व्यंजन-अक्षर-सहित पढ़ीजे, व्यंजन-व्यंजित अंग कहीजे |
अर्थ-सहित शुध-शब्द उचारे, दूजा अर्थ-समग्रह धारे ||७||

तदुभय तीजा-अंग लखीजे, अक्षर-अर्थ-सहित जु पढ़ीजे |
चौथा कालाध्ययन विचारे, काल समय लखि सुमरण धारे ||८||

पंचम अंग उपधान बतावे, पाठ सहित तब बहु फल पावे |
षष्टम विनय सुलब्धि सुनीजे, वानी विनयसु पढ़ीजे ||९||

जापै पढ़ै न लौपै जाई, सप्तम अंग गुरुवाद कहाई |
गुरु की बहुत विनय जु करीजे, सो अष्टम-अंग धर सुख लीजे ||१०||

ये आठों अंग ज्ञान बढ़ावें, ज्ञाता मन वच तन कर ध्यावें |
अब आगे चारित्र सुनीजे, तेरह-विध धर शिवसुख लीजे ||११||

छहों काय की रक्षा करिए, सोई अहिंसा व्रत चित धरिए |
हित मित सत्य वचन मुख कहिये, सो सतवादी केवल लहिये ||१२||

मन वच काय न चोरी करिये, सोई अचौर्य व्रत चित धरिये |
मन्मथ-भय मन रंच न आने, सो मुनि ब्रह्मचर्य-व्रत ठाने ||१३||

परिग्रह देख न मूर्छित होई, पंच-महाव्रत-धारक सोई |
ये पाँचों महाव्रत सु खरे हैं, सब तीर्थंकर इनको करे हैं ||१४||

मन में विकल्प रंच न होई, मनोगुप्ति मुनि कहिये सोई |
वचन अलीक रंच नहिं भाखें, वचनगुप्ति सो मुनिवर राखें ||१५||

कायोत्सर्ग परीषह सहे हैं, ता मुनि कायगुप्ति जिन कहे हैं |
पंच समिति अब सुनिए भाई, अर्थ-सहित भाषे जिनराई ||१६||

हाथ-चार जब भूमि निहारें, तब मुनि ईर्या-मग पद धारें |
मिष्ट वचन मुख बोले सोई, भाषा-समिति तास मुनि होई ||१७||

भोजन छयालिस दूषण टारे, सो मुनि एषण-शुद्धि विचारे |
देख के पोथी लें रु धरे हैं, सो आदान-निक्षेपन वरे हैं ||१८||

मल-मूत्र एकांत जु डारें, परतिष्ठापन समिति संभारें |
यह सब अंग उनतीस कहे हैं, जिन भाखे गणधरन गहे हैं ||१९||

आठ-आठ तेरहविध जानो, दर्शन-ज्ञान-चारित्र सु ठानो |
ता तें शिवपुर पहुँचो जाई, रत्नत्रय की यह विधि भाई ||२०||

रत्नत्रय पूरण जब होई, क्षमा क्षमा करियो सब कोई |
चैत माघ भादों त्रय बारा, क्षमा-पर्व हम उर में धारा ||२१||

(दोहा)

यह ‘क्षमावणी’-आरती, पढ़े-सुने जो कोय |
कहे ‘मल्ल’ सरधा करो, मुक्ति-श्रीफल होय ||२२||
ॐ ह्रीं श्री अष्टांगसम्यग्दर्शन-अष्टांगसम्यग्ज्ञान-त्रयोदशविध सम्यक्चारित्रेभ्यो जयमाला-पूर्णार्घ्यं निर्वपामीति स्वाहा ।

(सोरठा)

दोष न गहिये कोय, गुण-गण गहिये भावसों |
भूल-चूक जो होय, अर्थ-विचारि जु शोधिये ||
।। इत्याशीर्वाद: पुष्पांजलिं क्षिपेत् ।।

Comments

Popular posts from this blog

भक्तामर स्तोत्र (संस्कृत) || BHAKTAMAR STOTRA ( SANSKRIT )

श्री आदिनाथाय नमः भक्तामर - प्रणत - मौलि - मणि -प्रभाणा- मुद्योतकं दलित - पाप - तमो - वितानम्। सम्यक् -प्रणम्य जिन - पाद - युगं युगादा- वालम्बनं भव - जले पततां जनानाम्।। 1॥ य: संस्तुत: सकल - वाङ् मय - तत्त्व-बोधा- दुद्भूत-बुद्धि - पटुभि: सुर - लोक - नाथै:। स्तोत्रैर्जगत्- त्रितय - चित्त - हरैरुदारै:, स्तोष्ये किलाहमपि तं प्रथमं जिनेन्द्रम्॥ 2॥ >> भक्तामर स्तोत्र ( हिन्दी) || आदिपुरुष आदीश जिन, आदि सुविधि करतार ... || कविश्री पं. हेमराज >> भक्तामर स्तोत्र ( संस्कृत )-हिन्दी अर्थ अनुवाद सहित-with Hindi arth & English meaning- क्लिक करें.. https://forum.jinswara.com/uploads/default/original/2X/8/86ed1ca257da711804c348a294d65c8978c0634a.mp3 बुद्ध्या विनापि विबुधार्चित - पाद - पीठ! स्तोतुं समुद्यत - मतिर्विगत - त्रपोऽहम्। बालं विहाय जल-संस्थित-मिन्दु-बिम्ब- मन्य: क इच्छति जन: सहसा ग्रहीतुम् ॥ 3॥ वक्तुं गुणान्गुण -समुद्र ! शशाङ्क-कान्तान्, कस्ते क्षम: सुर - गुरु-प्रतिमोऽपि बुद्ध्या । कल्पान्त -काल - पवनोद्धत-...

सामायिक पाठ (प्रेम भाव हो सब जीवों से) | Samayik Path (Prem bhav ho sab jeevo me) Bhavana Battissi

प्रेम भाव हो सब जीवों से, गुणीजनों में हर्ष प्रभो। करुणा स्रोत बहे दुखियों पर,दुर्जन में मध्यस्थ विभो॥ 1॥ यह अनन्त बल शील आत्मा, हो शरीर से भिन्न प्रभो। ज्यों होती तलवार म्यान से, वह अनन्त बल दो मुझको॥ 2॥ सुख दुख बैरी बन्धु वर्ग में, काँच कनक में समता हो। वन उपवन प्रासाद कुटी में नहीं खेद, नहिं ममता हो॥ 3॥ जिस सुन्दर तम पथ पर चलकर, जीते मोह मान मन्मथ। वह सुन्दर पथ ही प्रभु मेरा, बना रहे अनुशीलन पथ॥ 4॥ एकेन्द्रिय आदिक जीवों की यदि मैंने हिंसा की हो। शुद्ध हृदय से कहता हूँ वह,निष्फल हो दुष्कृत्य विभो॥ 5॥ मोक्षमार्ग प्रतिकूल प्रवर्तन जो कुछ किया कषायों से। विपथ गमन सब कालुष मेरे, मिट जावें सद्भावों से॥ 6॥ चतुर वैद्य विष विक्षत करता, त्यों प्रभु मैं भी आदि उपान्त। अपनी निन्दा आलोचन से करता हूँ पापों को शान्त॥ 7॥ सत्य अहिंसादिक व्रत में भी मैंने हृदय मलीन किया। व्रत विपरीत प्रवर्तन करके शीलाचरण विलीन किय...

भक्तामर स्तोत्र (हिन्दी/अंग्रेजी अनुवाद सहित) | Bhaktamar Strotra with Hindi meaning/arth and English Translation

 भक्तामर - प्रणत - मौलि - मणि -प्रभाणा- मुद्योतकं दलित - पाप - तमो - वितानम्। सम्यक् -प्रणम्य जिन - पाद - युगं युगादा- वालम्बनं भव - जले पततां जनानाम्।। 1॥ 1. झुके हुए भक्त देवो के मुकुट जड़ित मणियों की प्रथा को प्रकाशित करने वाले, पाप रुपी अंधकार के समुह को नष्ट करने वाले, कर्मयुग के प्रारम्भ में संसार समुन्द्र में डूबते हुए प्राणियों के लिये आलम्बन भूत जिनेन्द्रदेव के चरण युगल को मन वचन कार्य से प्रणाम करके । (मैं मुनि मानतुंग उनकी स्तुति करुँगा) When the Gods bow down at the feet of Bhagavan Rishabhdeva divine glow of his nails increases shininess of jewels of their crowns. Mere touch of his feet absolves the beings from sins. He who submits himself at these feet is saved from taking birth again and again. I offer my reverential salutations at the feet of Bhagavan Rishabhadeva, the first Tirthankar, the propagator of religion at the beginning of this era. य: संस्तुत: सकल - वाङ् मय - तत्त्व-बोधा- दुद्भूत-बुद्धि - पटुभि: सुर - लोक - नाथै:। स्तोत्रैर्जगत्- त्रितय - चित्त - ह...

कल्याण मन्दिर स्तोत्र || Shri Kalyan Mandir Stotra Sanskrit

कल्याण- मन्दिरमुदारमवद्य-भेदि भीताभय-प्रदमनिन्दितमङ्घ्रि- पद्मम् । संसार-सागर-निमज्जदशेषु-जन्तु - पोतायमानमभिनम्य जिनेश्वरस्य ॥१ ॥ यस्य स्वयं सुरगुरुर्गरिमाम्बुराशेः स्तोत्रं सुविस्तृत-मतिर्न विभुर्विधातुम् । तीर्थेश्वरस्य कमठ-स्मय- धूमकेतो- स्तस्याहमेष किल संस्तवनं करष्येि ॥ २ ॥ सामान्यतोऽपि तव वर्णयितुं स्वरूप- मस्मादृशः कथमधीश भवन्त्यधीशाः । धृष्टोऽपि कौशिक- शिशुर्यदि वा दिवान्धो रूपं प्ररूपयति किं किल घर्मरश्मेः ॥३ ॥ मोह-क्षयादनुभवन्नपि नाथ मर्त्यो नूनं गुणान्गणयितुं न तव क्षमेत। कल्पान्त-वान्त- पयसः प्रकटोऽपि यस्मा- मीयेत केन जलधेर्ननु रत्नराशिः ॥४ ॥ अभ्युद्यतोऽस्मि तव नाथ जडाशयोऽपि कर्तुं स्तवं लसदसंख्य-गुणाकरस्य । बालोऽपि किं न निज- बाहु-युगं वितत्य विस्तीर्णतां कथयति स्वधियाम्बुराशेः ॥५ ॥ ये योगिनामपि न यान्ति गुणास्तवेश वक्तुं कथं भवति तेषु ममावकाशः। जाता तदेवमसमीक्षित-कारितेयं जल्पन्ति वा निज-गिरा ननु पक्षिणोऽपि ॥६॥ आस्तामचिन्त्य - महिमा जिन संस्तवस्ते नामापि पाति भवतो भवतो जगन्ति । तीव्रातपोपहत- पान्थ-जनान्निदाघे प्रीणाति पद्म-सरसः सरसोऽनिलोऽपि ॥७॥ द्वर्तिनि त्वयि विभो ...

लघु शांतिधारा - Laghu Shanti-Dhara

||लघुशांतिधारा || ॐ नमः सिद्धेभ्यः ! ॐ नमः सिद्धेभ्यः ! ॐ नमः सिद्धेभ्यः ! श्री वीतरागाय नमः ! ॐ नमो अर्हते भगवते श्रीमते, श्री पार्श्वतीर्थंकराय, द्वादश-गण-परिवेष्टिताय, शुक्लध्यान पवित्राय,सर्वज्ञाय, स्वयंभुवे, सिद्धाय, बुद्धाय, परमात्मने, परमसुखाय, त्रैलोकमाही व्यप्ताय, अनंत-संसार-चक्र-परिमर्दनाय, अनंत दर्शनाय, अनंत ज्ञानाय, अनंतवीर्याय, अनंत सुखाय सिद्धाय, बुद्धाय, त्रिलोकवशंकराय, सत्यज्ञानाय, सत्यब्राह्मने, धरणेन्द्र फणामंडल मन्डिताय, ऋषि- आर्यिका,श्रावक-श्राविका-प्रमुख-चतुर्संघ-उपसर्ग विनाशनाय, घाती कर्म विनाशनाय, अघातीकर्म विनाशनाय, अप्वायाम(छिंद छिन्दे भिंद-भिंदे), मृत्यु (छिंद-छिन्देभिंद-भिंदे), अतिकामम (छिंद-छिन्दे भिंद-भिंदे), रतिकामम (छिंद-छिन्देभिंद-भिंदे), क्रोधं (छिंद-छिन्दे भिंद-भिंदे), आग्निभयम (छिंद-छिन्देभिंद-भिंदे), सर्व शत्रु भयं (छिंद-छिन्दे भिंद-भिंदे), सर्वोप्सर्गम(छिंद-छिन्दे भिंद-भिंदे), सर्व विघ्नं (छिंद-छिन्दे भिंद-भिंदे), सर्व भयं(छिंद-छिन्दे भिंद-भिंदे), सर्व राजभयं (छिंद-छिन्दे भिंद-भिंदे), सर्वचोरभयं (छिंद-छिन्दे भिंद-भिंदे...

बारह भावना (राजा राणा छत्रपति) || BARAH BHAVNA ( Raja rana chatrapati)

|| बारह भावना ||  कविश्री भूध्ररदास (अनित्य भावना) राजा राणा छत्रपति, हाथिन के असवार | मरना सबको एक दिन, अपनी-अपनी बार ||१|| (अशरण भावना) दल-बल देवी-देवता, मात-पिता-परिवार | मरती-बिरिया जीव को, कोई न राखनहार ||२|| (संसार भावना) दाम-बिना निर्धन दु:खी, तृष्णावश धनवान | कहूँ न सुख संसार में, सब जग देख्यो छान ||३|| (एकत्व भावना) आप अकेला अवतरे, मरे अकेला होय | यों कबहूँ इस जीव को, साथी-सगा न कोय ||४|| (अन्यत्व भावना) जहाँ देह अपनी नहीं, तहाँ न अपना कोय | घर-संपति पर प्रगट ये, पर हैं परिजन लोय ||५|| (अशुचि भावना) दिपे चाम-चादर-मढ़ी, हाड़-पींजरा देह | भीतर या-सम जगत् में, अवर नहीं घिन-गेह ||६|| (आस्रव भावना) मोह-नींद के जोर, जगवासी घूमें सदा | कर्म-चोर चहुँ-ओर, सरवस लूटें सुध नहीं ||७|| (संवर भावना) सतगुरु देय जगाय, मोह-नींद जब उपशमे | तब कछु बने उपाय, कर्म-चोर आवत रुकें || (निर्जरा भावना) ज्ञान-दीप तप-तेल भर, घर शोधें भ्रम-छोर | या-विध बिन निकसे नहीं, पैठे पूरब-चोर ||८|| पंच-महाव्रत संचरण, समिति पंच-परकार | ...

छहढाला -श्री दौलतराम जी || Chah Dhala , Chahdhala

छहढाला | Chahdhala -----पहली ढाल----- तीन भुवन में सार, वीतराग विज्ञानता । शिवस्वरूप शिवकार, नमहुँ त्रियोग सम्हारिकैं॥ जे त्रिभुवन में जीव अनन्त, सुख चाहैं दु:खतैं भयवन्त । तातैं दु:खहारी सुखकार, कहैं सीख गुरु करुणा धार॥(1) ताहि सुनो भवि मन थिर आन, जो चाहो अपनो कल्यान। मोह-महामद पियो अनादि, भूल आपको भरमत वादि॥(2) तास भ्रमण की है बहु कथा, पै कछु कहूँ कही मुनि यथा। काल अनन्त निगोद मंझार, बीत्यो एकेन्द्री-तन धार॥(3) एक श्वास में अठदस बार, जन्म्यो मर्यो भर्यो दु:ख भार। निकसि भूमि-जल-पावकभयो,पवन-प्रत्येक वनस्पति थयो॥(4) दुर्लभ लहि ज्यों चिन्तामणि, त्यों पर्याय लही त्रसतणी। लट पिपीलि अलि आदि शरीर, धरिधरि मर्यो सही बहुपीर॥(5) कबहूँ पंचेन्द्रिय पशु भयो, मन बिन निपट अज्ञानी थयो। सिंहादिक सैनी ह्वै क्रूर, निबल-पशु हति खाये भूर॥(6) कबहूँ आप भयो बलहीन, सबलनि करि खायो अतिदीन। छेदन भेदन भूख पियास, भार वहन हिम आतप त्रास ॥(7) वध-बन्धन आदिक दु:ख घने, कोटि जीभतैं जात न भने । अति संक्लेश-भावतैं मर्यो, घोर श्वभ्र-सागर में पर्यो॥(8) तहाँ भूमि परसत दु:ख इसो, बिच्छू सहस डसै ...

BHAKTAMAR STOTRA MAHIMA / भक्तामर-स्तोत्र महिमा

पं. हीरालाल जैन ‘कौशल’ श्री भक्तामर का पाठ, करो नित प्रात, भक्ति मन लाई | सब संकट जायँ नशाई || जो ज्ञान-मान-मतवारे थे, मुनि मानतुङ्ग से हारे थे | चतुराई से उनने नृपति लिया बहकाई। सब संकट जायँ नशाई ||१|| मुनि जी को नृपति बुलाया था, सैनिक जा हुक्म सुनाया था | मुनि-वीतराग को आज्ञा नहीं सुहाई। सब संकट जायँ नशाई ||२|| उपसर्ग घोर तब आया था, बलपूर्वक पकड़ मंगाया था | हथकड़ी बेड़ियों से तन दिया बंधाई। सब संकट जायँ नशाई ||३|| मुनि कारागृह भिजवाये थे, अड़तालिस ताले लगाये थे | क्रोधित नृप बाहर पहरा दिया बिठाई। सब संकट जायँ नशाई ||४|| मुनि शांतभाव अपनाया था, श्री आदिनाथ को ध्याया था | हो ध्यान-मग्न ‘भक्तामर’ दिया बनाई। सब संकट जायँ नशाई ||५|| सब बंधन टूट गये मुनि के, ताले सब स्वयं खुले उनके | कारागृह से आ बाहर दिये दिखाई। सब संकट जायँ नशाई ||६|| राजा नत होकर आया था, अपराध क्षमा करवाया था | मुनि के चरणों में अनुपम-भक्ति दिखाई। सब संकट जायँ नशाई ||७|| जो पाठ भक्ति से करता है, नित ऋभष-चरण चित धरता है | जो ऋद्धि-मंत्र का विधिवत् जाप कराई। सब संकट...

भक्तामर स्तोत्र (हिन्दी) || BHAKTAMAR STOTRA (HINDI

|| भक्तामर स्तोत्र (हिन्दी) ||  कविश्री पं. हेमराज आदिपुरुष आदीश जिन, आदि सुविधि करतार | धरम-धुरंधर परमगुरु, नमूं आदि अवतार || (चौपाई छन्द) सुर-नत-मुकुट रतन-छवि करें, अंतर पाप-तिमिर सब हरें । जिनपद वंदूं मन वच काय, भव-जल-पतित उधरन-सहाय ।।१।। श्रुत-पारग इंद्रादिक देव, जाकी थुति कीनी कर सेव | शब्द मनोहर अरथ विशाल, तिन प्रभु की वरनूं गुन-माल ||२|| विबुध-वंद्य-पद मैं मति-हीन, हो निलज्ज थुति मनसा कीन | जल-प्रतिबिंब बुद्ध को गहे, शशिमंडल बालक ही चहे ||३|| गुन-समुद्र तुम गुन अविकार, कहत न सुर-गुरु पावें पार | प्रलय-पवन-उद्धत जल-जंतु, जलधि तिरे को भुज बलवंतु ||४|| सो मैं शक्ति-हीन थुति करूँ, भक्ति-भाव-वश कछु नहिं डरूँ | ज्यों मृगि निज-सुत पालन हेत, मृगपति सन्मुख जाय अचेत ||५|| मैं शठ सुधी-हँसन को धाम, मुझ तव भक्ति बुलावे राम | ज्यों पिक अंब-कली परभाव, मधु-ऋतु मधुर करे आराव ||६|| तुम जस जंपत जन छिन माँहिं, जनम-जनम के पाप नशाहिं | ज्यों रवि उगे फटे ततकाल, अलिवत् नील निशा-तम-जाल ||७|| तव प्रभाव तें कहूँ विचार, होसी यह थुति जन-मन-हार | ...